جامعه جهانی با سرعت فزاینده‌ای به سیستم‌عامل‌های بزرگ و شبکه‌های اجتماعی همانند فیس‌بوک و گوگل وابسته می‌شوند؛ اما سؤال مهمی که تا به امروز در حجم انبوه پژوهش‌های مربوط به فناوری مورد غفلت قرارگرفته این است که چنانچه به هر دلیلی این شرکت‌ها ورشکسته شوند یا زیرساخت‌های آن‌ها از بین برود چه سرنوشتی در انتظار اطلاعات مربوط به حریم خصوصی کاربران آن‌ها است؟ باوجود مخاطرات عظیمی که در چنین شرایطی قابل‌تصور است تاکنون شاهد یک آینده‌پژوهی منسجم دراین‌باره نبوده‌ایم. در مقاله حاضر شکست فرضی شرکت فیس‌بوک به‌عنوان یک مطالعه موردی برای تجزیه‌وتحلیل الزامات قانونی و اخلاقی مربوط به شرایط پس از فروپاشی غول‌های فناوری بررسی می‌شود. این نوشتار با در نظر داشتن قوانین و رویه‌های جاری تعامل اتحادیه اروپا با غول‌های فناوری به این نتیجه رسیده است که چارچوب‌های حاکمیتی موجود برای مدیریت چنین شرایطی ناکافی است و از همین رو پیشنهاد‌هایی را باهدف تدوین سیاست‌ها و دستورالعمل‌های لازم برای فردای پس از فروپاشی این خزائن مملو از اطلاعات حریم خصوصی کاربران ارائه می‌دهد.