بر کسی پوشیده نیست که تقاضا برای مهارت‌های فنی بسیار زیاد است، اما نیروی کار آینده در حوزه هوش مصنوعی شامل طیف وسیعی از افراد خواهد شد، نه فقط افرادی که دارای مهارت‌های فنی هستند. در دنیایی که مشخصه آن پذیرش گسترده هوش مصنوعی است، همه برای رقابت و موفقیت به آموزش اولیه هوش مصنوعی نیاز دارند. با این حال، کشورها تا حد زیادی از اولویت دادن به آموزش هوش مصنوعی اجتناب کرده‌اند و رهبری ایالات متحده را در این زمینه حیاتی در معرض خطر قرار داده‌اند. کشورها طی سه مرحله می‌توانند این شکاف را پر کنند.

استفاده از ظرفیت نیروی کار داخلی آینده کشور در زمینه هوش مصنوعی، مستلزم مشارکت زودهنگام و مکرر همه دانش آموزان است. کشورها باید فوراً تلاش کنند تا آموزش هوش مصنوعی را قبل از دبیرستان که زمان اتخاذ تصمیمات شغلی و تحصیلی است، به دانش‌آموزان ارائه دهند. این به معنای گشودن زمینه‌ها و فرصت‌های مورد علاقه جدید برای کسانی است که ارزش زمینه‌سازی و ارتباط هوش مصنوعی را در زندگی روزمره خود می‌فهمند اما در چارچوب از پیش تعریف‌شده دوره چهار ساله کالج‌ها قرار نمی‌گیرند. این به آن معناست که همه افراد به ابزارهایی مجهز شوند که برای موفقیت در نیروی کار جهانی مورد نیاز است.

در نگاه اول ممکن است این یک فکر واهی به نظر برسد. بخاطر همه اولویت‌های متعددی که وجود دارند و نیز منابع ناکافی و همچنین سوالی که در مورد چیستی «آموزش هوش مصنوعی» وجود دارد، برخی از خوانندگان ممکن است مؤدبانه بگویند که این ایده‌ها نیز مثل خیلی چیزهای دیگر گذرا خواهند بود.
اهمیت این موضوع به حدی است که نمی‌توان آن را رد کرد. خبر خوب این است که کشورها می‌توانند طی سه مرحله عملی و امکان پذیر، یک برنامه آموزش هوش مصنوعی را ایجاد کنند.

نخست، آموزش هوش مصنوعی را به عنوان یک اولویت آشکار برای ایالت قرار بدهید. یک کمیته آموزش هوش مصنوعی در سطح ایالت ایجاد کنید و برنامه‌ای را منتشر کنید که در راستای پیشرفت آموزش هوش مصنوعی در سراسر ایالت است. همچنین این برنامه را به دستورکارهای مشابه (مانند علوم کامپیوتر) که جایگاه محکمی دارند مرتبط کنید، که این باعث ایجاد هم افزایی و تقویت فرصت‌ها می‌شود. برای کشورهایی که «سرپرست آموزش علوم کامپیوتر» دارند (که بیش از سی و شش ایالت هستند)، هوش مصنوعی را به این عملکرد اضافه کنید. بدون برخورداری از حمایت، هر تلاشی برای اولویت دادن به آموزش هوش مصنوعی نمی‌تواند به سرعت به جایی برسد.

در حال حاضر، ایده “آموزش هوش مصنوعی” در بهترین حالت مبهم باقی مانده است. می‌توان فهمید که بسیاری از متولیان آموزش و پرورش ایالتی و مناطق آموزش محلی نمی‌دانند معنی آموزش هوش مصنوعی چیست، تفاوت آن با علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) یا آموزش علوم کامپیوتر چیست، یا نحوه اعمال آن در کلاس درس چیست. مرکز امنیت و فناوری‌های نوظهور (CSET) ادعا می‌کند که آموزش هوش مصنوعی متمایز از این‌ها است. آموزش هوش مصنوعی شامل یک مؤلفه فنی است که با علوم کامپیوتر و داده هماهنگ است، اما یک مؤلفه اساسی غیر فنی هم وجود دارد که همه باید آن را داشته باشند. این شامل مفاهیمی مانند سوگیری‌های احتمالی، حریم خصوصی داده‌ها و استفاده مسئولانه می‌شود که در زندگی روزمره ما ادغام شده‌اند.

می‌توان فهمید که بسیاری از متولیان آموزش و پرورش ایالتی و مناطق آموزش محلی نمی‌دانند معنی آموزش هوش مصنوعی چیست، تفاوت آن با علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) یا آموزش علوم کامپیوتر چیست، یا نحوه اعمال آن در کلاس درس چیست.

دوم، ایالت‌ها باید برنامه‌های خود را بر ارائه آموزش عمومی هوش مصنوعی در مدارس ابتدایی و راهنمایی متمرکز کنند. این امر مستلزم آن است که از لحاظ زمان و منابع، بر ادغام مفاهیم پایه هوش مصنوعی در برنامه‌های درسی اصلی مهد کودک تا کلاس هشتم تاکید شود و پس از آن آموزش فنی هوش مصنوعی در کنار آموزش علوم کامپیوتر در دبیرستان گسترش پیدا کند. کشورها باید سواد هوش مصنوعی را به عنوان یک هدف آموزش تکمیلی برای دوره‌های اصلی لحاظ کنند، مواردی را برای ادغام مفاهیم و اصول اولیه هوش مصنوعی طراحی کنند، برای همه مربیان مهد کودک تا کلاس هشتم توسعه حرفه‌ای در نظر بگیرند، و پیشرفت خود را مورد ارزیابی و اندازه‌گیری قرار بدهند.

یکی از مزایای اصلی این رویکرد این است که سواد هوش مصنوعی، بسیاری از اولویت‌های آموزشی مهم دیگری که از مدارس انتظار می‌رود را در بر می‌گیرد. به عنوان مثال، از مدارس خواسته می‌شود که سواد دیجیتال، سواد داده، سواد آب و هوا، تفکر محاسباتی، و سواد مالی را به دانش‌آموزان ارائه دهند؛ البته سواد مالی تا کنون صرفاً در قانون 23 ایالت آمده است. واضح است که در طول ساعاتی از روز که در مدرسه سپری می‌شود، امکان پرداختن به این حوزه‌های آموزشی به طور جداگانه وجود ندارد. با این حال، آموزش هوش مصنوعی می‌تواند این موضوعات رابه هم مرتبط کند. با طراحی یک دوره خاص، و با استفاده از این موضوعات به عنوان کاربردهای هوش مصنوعی، همه این موضوعات می‌توانند به عنوان اهداف یادگیری تکمیلی در برنامه‌های درسی اصلی ادغام شوند.

سوم، ایالت‌ها باید برای رفع کمبود بودجه در اجرای برنامه‌های آموزشی هوش مصنوعی خود درخواست استفاده از منابع فدرال بدهند. اصلاح برنامه‌های کمک هزینه تحصیلی موجود در زمینه هوش مصنوعی، به همراه ایجاد یک کاربرد کوچک، می‌تواند حمایت مالی فدرال از کشورها و مناطق آموزشی را مستقیماً از طریق وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده و بنیاد ملی علوم امکان‌پذیر کند. بر اساس تحقیقات قبلی مرکز امنیت و فناوری های نوظهور با مشارکت سازمان‌های غیرانتفاعی صنعتی در جامعه، این پیشنهاد مطرح شده بود که برای ارائه آموزش هوش مصنوعی و توسعه حرفه‌ای معلمان در آموزش مهدکودک تا کلاس دوازدهم، کمک‌های مالی ارائه بشود. مرکز امنیت و فناوری های نوظهور همچنین پیشنهاد کرده است که کنگره بودجه را به مؤسسه ملی استانداردها و فناوری یا نهاد فدرال دیگری اختصاص دهد تا چارچوبی برای نقش‌ها و کاربردهای هوش مصنوعی (که از آن‌ها برای ایجاد مواد آموزشی و آموزشی هوش مصنوعی استفاده می‌شود) ایجاد کند.

چالش‌هایی که کشورها در ایجاد برنامه آموزش هوش مصنوعی با آن مواجه هستند، غیرقابل حل نیستند. در واقع، برخی از کشورها در این راه پیشرو هستند. برای مثال، ایالت جورجیا قرار است اولین دبیرستان دولتی هوش مصنوعی کشور را در اوت امسال در شهرستان گوینت افتتاح کند. مناطق آموزشی فلوریدا با دانشگاه فلوریدا برای توسعه مسیر شغلی هوش مصنوعی و آموزش فنی کار می‌کنند. مریلند معلمانی را آموزش می‌دهد تا برنامه‌های درسی آموزش هوش مصنوعی را در مدارس راهنمایی منتخب به طور آزمایشی اجرا کنند.

چنین تحولاتی که اخیراً رخ داده دلگرم کننده هستند، اما باید کارهای بسیار بیشتری انجام شود. ایالات متحده بدون سرمایه گذاری جدی در آموزش هوش مصنوعی در زمان کنونی، تقاضایی که در آینده در زمینه توانمندی هوش مصنوعی وجود خواهد داشت را برآورده نخواهد کرد. ضروری است که همه ایالت‌ها هم اکنون یک برنامه آموزش هوش مصنوعی را بکار بگیرند که همه آمریکایی‌ها را برای هوش مصنوعی یا مشاغل مبتنی بر هوش مصنوعی آماده کند، در غیر این صورت خطر وجود دارد که برای همیشه از سایرین عقب بماند.