عقاید افراطی و نفرت‌پراکنی یکی از معضلات اخلاقی است که در سال‌های اخیر با بهانه‌هایی متفاوت در نقاط مختلف جهان حوادث متعددی را به همراه می‌آورد. با بررسی ریشه‌ها‌ی اصلی هر یک از این حوادث، مشخص شده است فضای مجازی و شبکه‌‌های اجتماعی به عنوان بستری مرکزی برای گسترش این اتفاقات و دامن زدن به حوادث مشابه دیگر بوده است. در پی این مسئله دولت‌ها و نهادهای مختلفی از جمله سران مالک شبکه‌های اجتماعی دست به کار شده‌اند تا با هر اقدام ممکن، مانع از گسترش روزافزون حوادث این‌چنینی شوند؛ اگرچه اقدامات انجام‌شده از طرف دولت‌ها همیشه به نتیجه نرسیده است و مجامع بین‌‌المللی نتوانسته‌اند آن‌طور که باید بر فضای نفرت‌انگیز ایجادشده غلبه کنند. فارغ از اقدامات انجام‌شده، خلأهای قانونی و عدم آگاهی‌بخشی مناسب به جامعه برای ارتقاء سواد رسانه‌ای نیز از جمله مسائلی است که به عنوان موانعی برای رسیدن به نتایج مطلوب و ایجاد آرامش در فضای ملتهب ایجادشده مورد توجه قرار گرفته‌اند.

در این گزارش به بررسی نقش فضای مجازی و به‌طور خاص شبکه‌های اجتماعی بر نفرت‌پراکنی می‌پردازیم و نشان می‌دهیم با درگیر شدن تعداد زیادی از افراد جامعه با این فضا و استفاده از شبکه‌های اجتماعی، بسترهای لازم برای ترویج و اشاعه نفرت‌پراکنی و عقاید افراطی بیش از گذشته فراهم شده و لازم است قوانین سخت‌گیرانه‌تر و برنامه‌های راهبردی‌تری به منظور مقابله با فضای ملتهب ایجادشده مدون شود. در کنار مکاتبات دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی با مالکین شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی و با برطرف کردن خلأهای حقوقی و قانونی، همچنین باید تقویت سواد رسانه‌ای در جامعه از طرف مقامات دولت‌ها و کاربران مورد توجه قرار گیرد تا بیش از این شعله آتش نفرت‌پراکنی در جامعه برافروخته نشود.