در نوشتار حاضر تلاش می‌شود این پرسش پاسخ داده می‌شود که آیا بین استفاده از اینترنت و تمرکز انسان ارتباطی وجود دارد؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید دید آیا فناوری‌ها ممکن است بر ساختار فهم انسان تأثیر بگذارند؟ برای پاسخ به این پرسش تأثیری را که ساعت و کتاب به‌نحو تاریخی بر ذهن انسان داشته‌اند، به عنوان نمونه بررسی می‌کنیم. سپس اثری که اینترنت به خصوص در سه خدمت وب، پیام‌رسان و شبکه اجتماعی بر مغز انسان داشته بررسی شده و نشان داده می‌شود که اینترنت از عمق توجه انسان کاسته؛ اگرچه در عوض قدرت محاسباتی او را افزایش داده است. به دلیل کاهش عمق توجه انسان قدرت تمرکز او کم می‌شود. این موضوع تبعاتی دارد. مثلا می‌تواند مانعی برای مطالعه عمیق و طولانی باشد و یا با ایجاد خواطر، سلوک معنوی را با مشکل مواجه سازد. در انتهای این گزارش تلاش می‌شود گامی ابتدایی برای پاسخ به این پرسش برداشته شود که چگونه می‌توان در عین استفاده از مزایای اینترنت، تبعات آن برای کار عمیق علمی و سلوک معنوی را کاهش داد.